hərf

is. <ər.>

1. Hər hansı bir dilin əlifbasında adətən müəyyən səsə uyğun gələn yazı işarəsi; əlifbanı təşkil edən işarələrdən hər biri. «B» hərfi. Kiçik hərf. – İsmin üç hərf ilə eylərəm aşkar; Biri «kaf»dı, biri «lam»dı, biri – «sad». A. Ə..

2. məc. Bir şeyin mənasının, məzmununun əksinə olaraq onun xarici, formal cəhəti. Tərcümədə mətnin hərfini deyil, ruhunu verməyə çalışmaq lazımdır.

3. Söz, kəlam, kəlmə. Xoşuna getməyir şair könlümün; Onun hər yalançı hərfi, ey qadın! S. Rüst..